Antz...

gisteren dus nog gaan schuilen voor de regen samen met de kakkerlakken, en terug in onze kamer kwamen we uit bij een heel leger mieren... marie had per ongeluk wa chips gemorst op het bed (amai en lekkere smaken ze hier hebben, kreeftensmaak enzo). amai, waar die ineens allemaal vandaan kwamen... DEET!!!!!!!! en dan int slaap gevallen bij de film out of afrika.

de volgende morgen de wekker goe vroeg gezet, zodat we op tijd konden vertrekken richting watervallen.
't is toch ni waar zeker, die mieren van gisteren waren heel hun familie en vriedenkring gaan op trommelen en zaten daar nu met 10-duizenden in ons kamer. echt overal, zelfs heel den toiletzak zat vol. Genoodzaakt grote kuis moeten houden (seb wast alles af en verwijderde de beesten, marie afdrogen en dubbele check) en dan maar gaan lopen van de luchtbal, op zoek naar een nieuwe guesthouse. (bij het dichtgooien van de deur van de kamer zat er toch wel genen salamander tussen de deur zeker, ocharme da beest, afgevoerd naar de spoed, diagnose rug gebroken en hersenbloeding...)
Ja den trip naar de watervallen konden we op onzen buik schrijven, het was ondertss al half twaalf en nog steeds niks gegeten.
dan toch maar eerst gaan brunchen, een bacon and eggs sandwich voor de seb en voor marie een ham and eggs sandwich zonder ham voor marie. we konden het niet laten om ook nog een stukje chocoladetaart te nemen. ze zag er niet alleen goed uit, maar was nog kei lekker ook (pa echt iets voor u, er steekt al een stukje in mijne rugzak hoor)
geen watervallen, dus maar gaan sightseeing doen. onderweg verzeild geraakt in een straat vol met begrafenisondernemers, echt den ene naast den andere. echt zo van die thaise kistjes, waar wij maar voor de helft zouden in passen.
dan terechtgekomen bij een fabriekje waar ze buddha's maken. den eigenaar, een stokoud peke, zat daar zelf ook nog aan nen buddha te werken, zo'n 5 meter hoog en hij is daar ongeveer 300 dagen mee zoet. best wel interessant om heel het proces te zien, van gipsvorm tot het uiteindelijke bronzen beeld.
ondertss werd het weeral donker en tijd om terug iets te eten, wij eten hier precies nogal he, maar da valt best mee hoor! weer een floating restaurant en deze keer voor de specialiteit van het huis gekozen. een of andere vis, hopelijk kwam die niet uit die rivier onder ons, helemaal bruin, vol afval.
op de terugweg een paar matroesjka's tegen gekomen, van taal tenminste, ze zagen er zo wel ni echt uit. we hebben ze mee naar de guesthouse genomen en direct bed in... :-)
die watervallen moeten er nog aan geloven!