Hoi Marleen... euh An

En toen waren we in Hoi An.
Vanaf hier zou Marleen (vriendin van Marie) ons vergezellen door Vietnam. Tenminste als ze er geraakt...
Na een 'sprookje' in Thailand de vlieger op naar Hanoi, daarna een van Hanoi naar Danang (of was het Daneng) om vervolgens de bus (of was het taxi) naar Hoi An te nemen.
En ja hoor, daar stond ze dan, te wachten in haar pyama... :-)
Goe gedaan zuske!

Hoi An is de enige stad in Vietnam die niet plat is gegooid en waar alle gebouwen nog zijn zoals ze voor de oorlog waren. Het is een klein stadje met allemaal mooie koloniale Franse gebouwen en Chinese invloeden. Heel gezellig... alleen elk huis is hier omgebouwd tot een winkel,
tot grote ergernis van de Seb en nog groter jolijt van Marie en Marleen.
Overal kan je er kleren op maat laten maken.
Nee niks voor ons, maar zo'n sandaaltje op maat gemaakt...
kan toch ni slecht zijn he :-)
De Seb op een terraske met zijn leesboek,
Marie en Marleen op pad om de slag van hun leven te slaan!
Een schoon modelleke uit te zoeken, leder te kiezen, voeten laten opmeten en last but not least... af te dingen.
Ons zetten ze niet int zak hoor!
Alleen was het resultaat meer een schandaal dan een sandaal...

Na Hoi An richting Hue gebust.

Deze stad wordt beschouwd als een van Vietnams culturele en religieuze hoogtepunten. Het heeft anderhalve eeuw, tot 1945, de hoofdstad geweest en in de oude stad (of citadel) zijn de graftombes van verschillende keizers te vinden.

Met een fietstaxi door de stad...
Best relaxed,
nu naar daar, en dan naar daar...
Maar na een uur beweerden die mannen dat we er ondertussen 2 uur inzaten.
Volgens onze horloge toch ni (al hadden we die niet meer).
Goed geprobeerd, maar als het zo zit, slenteren we wel terug naar ons hotel. We waren hun flauwe moppen ondertussen toch al serieus beu. Alhoewel, Marleen had er weer een huwelijksaanzoek bij... Spijtig dat dat hier niet werkt met kamelen, nu ze toch meer blond is dan bruin.

Volgende dag brommertjes gehuurd om de omgeving rond Hue te verkennen.
Dit is het Vietnam zoals we het ons hadden voorgesteld: groene rijstvelden, waterbuffels, vrouwen met typische strohoeden.
In de namiddag rustig op het strand...
allee, wat je rustig kan noemen?!
De hele tijd tien kinderen rondom ons om toch maar iets te verkopen.

Na nog snel een dinerke in een plaatselijk restaurantje (ieders ne noodlesoep en limonade voor 20 belgische frank(!) alles tesamen) terug gebold.

Verder dan maar, in een trek naar Hanoi, de hoofdstad.
Het was de langste busrit tot nu toe, zo'n 15 uur... pffff.
Weer genen blijf weten met die benen, wakker worden met ne stijve nek, snurkers, kou door den airco...

Eens in Hanoi, direct naar het old quarter 'getrokken'.
Het is het mooiste gedeelte van de stad. Allemaal kleine steegjes, een beetje een labyrint.

Hier was het hek helemaal van de dam!
Miljoenen brommertjes die rondsjezen, getuut waar je horendol van wordt, vietnamezen die te pas en te onpas mega-boeren laten, mensen die je aanklampen om je int zak te kunnen zetten, "Madaam, motorbike motorbike??" weergalmt er op elke hoek van de straat!
De ene moment kan je erom lachen, het andere komt het haar op je armen recht te staan...

WIJ ZIJN DIE VIETNAMEZEN BEU!!

Een tripke naar Halong Bay moest ons ervan verlossen...
Normaal wilden we er zelf naartoe trekken en wel zien hoe we er rondgeraakten, maar onze visa verliep binnen enkele dagen.
Lap, kregen ze weer hun goesting... tripke geboekt bij ons hotel.
'Is Better for you, cheapest way!'
beweerde meneer achter het bureauke.
Hij garandeerde ons dat de prijs die wij betaalden voor de trip de goedkoopste is.
Mochten we toch iemand vinden die voor minder heeft geboekt, betaalt hij ons dat geld terug!
We zullen zien...

Halong Bay is een deel van het Unesco Wereldgoed, het heeft meer dan 3000 eilandjes die uit het kristalblauwe water omhoogsteken.
Mooi, maar als je de landschappen van Nieuw Zeeland gewoon bent..., tja een beetje verwend zeker :-)
De boot was een traditionele jonk, echt knap, met ieders eigen kajuitje om in te slapen.
Maar het blijft een georganiseerde tour; dat betekent een verplichte stop bij de souvenirshop, gezamenlijk eten in de refter (drankjes niet in de prijs inbegrepen) en polonaisegewijs de grot in.
"first you have dinel on the boat/bus, than visit one cape, than you have dinel in a lestaulant" zoals ze het toch zo mooi konden formuleren.

En natuurlijk, waar we al een beetje schrik voor hadden... het meerendeel van de anderen hadden slechts de helft betaald !!
Nog maar eens int zak gezet voor de verandering,
eens kijken of die eigenaar zijn woord houdt...

In plaats van ons het verschil terug te betalen werd hij kwaad en stelde hij het volgende 'contract' op:

"I'm working in the Red River I hotel.
Two days ago, we have tree costomers bookes tour
(2 days/1night)
but when they go to halong bay another one booked the same tour
but different price that mean: cheaper!
If this information exactly,
I will give back double of money.
If it not correct they pay one more time:
that mean double money."
26/5/2006

Waar het dus eigenlijk op neer kwam:
met dit 'contract' zouden wij samen met hem naar de politie gaan. Ieders legt daar het dubbele van de prijs die we oorspronkelijk betaald hadden op tafel. De politie beslist wie er gelijk heeft...
Moet toch kunnen!!


Onze laatste avond terug in Hanoi en ook met Marleen.
Dus 'gefeest' met een voorstelling van het Watertheater.
Het is een authentiek poppentheater waar houten figuren zoals draken, buffels, en vissen tot leven worden gebracht in het water. Een beetje toeristisch maar absoluut de moeite. (ja toch? Marleen?)