Luang Prabang

Hadden ze ons in Thailand niet wijsgemaakt dat Laos veel goedkoper zou zijn. Hoe komt het dan dat de goedkoopste GH ons toch nog 300 BEF kost? Ok, in jullie ogen mss spotgoedkoop, maar voor een aziatisch land?? Het is hier spijtig genoeg ook wel megatoeristisch, elke avond komt er hier minstens 1 boot aan. (we zijn aant wachten tot die van Debby hier stopt!)
Luang Prabang kan je in oppervlakte vergelijken met Gooreind (Brecht is natuurlijk stukken groter) en is naart schijnt de tweede grootste stad van Laos. Ondanks al de toeristen en Jokergroepen vinden we het hier wel gezellig.

Even vergelijken met Thailand:
- een hond op straat is hier bijna zeldzaam
- terug een toilet waar je gewoon kan doorspoelen i.p.v. met een potje water uit een put te scheppen (wc-papier nog steeds in een mandje gooien)
- er zijn tuk-tuks, maar weer anders. We hebben ze ondertss al in alle maten en modellen gezien. In elke stad zijn ze verschillend, de ene keer een omgebouwd camionnetje, brommer met zijspan, fiets met bak erachter,...
- verkopers zijn niet meer overdreven opdringerig, als we 3 keer nee zeggen druipen ze af
- ze verkopen hier franse baguetten en dat kan smaken na weken op rijst en noodles te leven.
- er wordt terug rechts gereden
- evenweel watten, maar hier noemen ze vat
- de rest moeten we zelf nog ontdekken...

De eerste avond gaan eten met een koppel uit Wales, Maria en James, leren kennen op de boot. Heel gezellig en lekker, voor ons toch. Maria had rund met groenten besteld, dacht ze toch, bleek dat ze het water kreeg waar andermans vlees was in gekookt, er was geen enkel stukje rund te bespeuren.
Zij reizen ook nog verder naar Nieuw Zeeland en dan gaan ze werk zoeken in Australie, zij heeft fashion gestudeerd, hij onroerend goed.
s' Anderendaags stonden er weer watervallen op het programma (lichte obsessie?) Er waren er 2 waaruit we konden kiezen. Een meisje uit Alaska raadde ons ten zeerste Tat Sae aan en zij kan het toch weten, ze is geologe... We moesten proberen om wat andere mensen te overtuigen om mee te gaan en dan de kosten van den Tuk-tuk te delen. Makkelijker gezegd dan gedaan, echt verkoperstalent hebben we toch niet! Iedereen wilde naar de andere meer toeristische.
(Heb ik daar dan 8 jaar aan een stuk zo vroeg opgestaan 's zondags om al die saucissen te verkopen bij den Hermano? Wat met mijn jarenlange ervaring?) Bijna de hoop opgegeven, toen we plotseling Saen en Angela tegen het lijf liepen, allebei uit Nieuw Zeeland. Hop, samen den tuk-tuk in.
Amai, echt te mooi voor woorden, zoiets hadden we nog nooit gezien. Water dat langs alle mogelijke kanten via terrassen naar beneden stroomde, bomen die er middenin groeiden, fantastisch, je kon er zelfs zwemmen. Na een namiddagje te relaxen en op te trekken met onze toekomstige buren terug naar de andere toeristen gereden.
s' Avonds nog een oliemassage erbij genomen en onze dag kon helemaal niet meer stuk toen we nog een HUMO vonden, nieuwe lectuur!