Handharvesting

En weer onderweg...
Deze keer richting Christchurch, een nieuwe grote stad. Ondertussen de 10.000 km al vlotjes overschreden en onzen Bongo doet het nog steeds prima.
Of toch...
Staan rustig ergens te tanken dat Seb z'n oog op ons rechter voorwiel valt. Band letterlijk tot op den draad versleten! Dus dringend tijd om nog eens een garage op te zoeken :-(
en daar zagen ze ons weeral komen... Dachten dat onze andere drie banden nog tip top in orde waren, bleek die rechts vooraan er nog erger aan toe te zijn! Die binnenkant was helemaal afgesleten door een verkeerde uitlijning de vorige keer.
Verdict: 2 nieuwe tweedehands banden
+ nieuwe uitlijning

= 145 $ en een streep door onze rekening!!


Verder richting Christchurch dan...
worden gepasseerd door nen jeep

KNETS

steentje tegen ons ruit!!
Ster zo groot als het topje van mijn duim. Dedju, dedju, dedju toch!
Voor(r)uit dan maar, de volgende garage tegemoet...
Verdict: met die ster kan nog geleefd worden maar die man merkt nog in de gauwte een kras op die wij in al die maanden nog nooit gezien hadden. Waarschijnlijk door een steentje dat ooit tussen een van de ruitenwissers heeft gezeten.
Nieuw raam........... 300 dollar, of als we ergens een tweedehandse zouden vinden, wou hij het wel voor ons willen arrangeren voor 100 dollar. Maar waar moesten wij die in godsnaam vandaan halen?!

Na lang getwijfel en gevloek toch maar verder gereden... "we zullen da later wel oplossen". Want om nu nog eens al da geld op tafel te leggen zullen we toch nog even terug wat moeten werken. Dus wij terug opzoek naar the holy job...

Terug aan de slag bij de Montana zat er deze keer niet in. Glenn, onze toenmalige baas, bleek ondertussen met de noorderzon verdwenen en verder konden we daar niemand bereiken. Tussen de patatten zagen we niet direct zitten en appels plukken leek ons te zwaar (vooral voor Marie dan). Na veel gezoek en gebel werd het uiteindelijk toch terug naar de druiven... voor een contractor. Hadden we in der tijd niet gezworen om nooit voor zo iemand te werken??

Maandag 6.30AM,
afspraak op de parking van Kentucky Fried Chicken...
Een rij van minstens 30 auto's, vans, pick ups... reden richting de wijngaard van die dag, zo'n 20 km verder. Van carpooling hebben ze hier blijkbaar nog niet gehoord.
De druiven waren ondertussen rijp genoeg om geplukt te worden.
Handharvesting dus...
Ieders een grote witte emmer en een schaartje en het werk kon beginnen! Zo'n 200 man vloog daar in die druiven, wij wisten maar amper hoe of wat. En als er iemand een emmer vol had, brulde die met volle keel BUCKET!!!!!!!!! En kreeg die van de bucketboy een nieuwe emmer en werden de druiven in een grote bak achterop een tractor gekieperd. En druiven dat er van die planten kwamen, ni normaal.
De ene dag werden we per uur betaald, aan het minimumloon, de andere dag was het op contract... hoe meer druiven, hoe meer geld!! En dat verschil was wel te merken bij iedereen hoor :-) En vooral 's avonds in de rug... pffff.
Gratis keuken en douche hadden we deze keer niet en om een ymca of backpacker elke dag te betalen zagen we niet zitten. Dus kampeerden we in het park en gingen we elke avond zwart-douchen in de plaatselijke sporthal. We waren niet de enigste die dat zo deden, en elke dag kwamen er vans bij, en werd het park voller en voller. Best gezellig, met z'n allen pizza eten, pintje drinken... en 's morgens vertrok iedereen naart werk.