De luchtbalboys...

zakken weer ingeladen en afscheid genomen vant oud vrouwtje, viel toch zwaarder dan gedacht. richting station voor trein naar Phitsanoluk. ja lap, die van 10 uur was weer volzet dus wachten op de volgende. maar no prob, deze keer zou het tweede klasse zijn en MET AIRCO en zelfs genummerde plaatsen. (we weten ondertss toch al dat de treinbuddha's het niet goed voor hebben met ons!)
toe toet... daar kwam hij aan. eerste indruk was ok, tot we onze plaatsen zagen en die zetels meer voor in te liggen waren dan voor in te zitten. kapot dus, en dat was dus enkel weer bij die van ons. we zaten nog geen vijf minuten en ze kwamen al met eten rond, gratis, zat in de prijs zonder we het wisten. wat het juist was, weten we nog steeds niet, maar mss maar best ook. de seb las zijn misdaadromanneke nog van opt vliegveld voor 3,50 euro terwijl de tunes van roxette door marie haar oren galmden. JOIN THE JOYRIDE...
totally not, den trein schokte als zot en kon elk moment ontsporen, en den airco deed het dus NIET. lap! en de boel werd helemaal compleet toen die kleine naast ons begon te schreeuwen uren aan een stuk, of zo leek het toch :-)
uit pure verveling ontpopte de seb zich dan maar als mecanicien van dienst en begon het dienbladtafeltje van aan de zetel, dat er half af hong, te repareren. toen dat gelukt was, ontfermde hij zich over onze zetel om die proberen terug normaal te krijgen, maar daar was hij beter af gebleven. had hij toch ni heel die zetel eraf getrokken zeker... daar lagen we dan. (schoenmaker blijf bij je leest zeggen ze dan, tja en wa is da dan? schrijnwerker of bandwerker...)
bij het uitstappen nieuwe vriend leren kennen, deze keer was hij ongeveer 14 jaar en nee, niet weer omgekocht met een snoepje. hij was de zoon van de grootste hoteleigenaar van de streek (onze partner in crime, de lonely planet, vertelde ons dat het ook het duurste en het chiqueste was). hij bood ons een lift aan naar onze guesthouse, dju hadden stiekem gehoopt op een gratis overnachting in zijn hotelleke, zal voor een andere keer zijn.
onze guesthouse daarentegen leek meer op nen appartementsblok van de luchtbal, en onze kamer meer op iets dat je ook per uur kan huren, maar voor 200bath per nacht, hoor je ons ni klagen.

ondertussen weeral fameus donker aan het worden, en het is nog maar zes uur. even stadje gaan verkennen, en beland aan de rivier waar het weer maar eens vol stond met eetkraampjes en nep-winkeltjes. tot we voorbij allemaal massage-zeteltjes kwamen, in open lucht tussen de bomen. please seb? ok het mocht. voor 100bath par uur kan ne mens toch ni sukkelen he.
en daar lagen we dan, zalig... wel bijna blijven steken in ne slappe lach, maar verstand op nul.
goodbye osteopaat vereecken...
we kregen weeral groten honger, en dan op een rivierbootje iets gegeten. en natuurlijk de cocktails weer niet vergeten.
marie ging voor de lijst met clab en de seb voor scampies met asperges en zwarte champignons.... mmmmmmm
terug richting luchtbal, begon het te regenen, maar geen erg, konden we wel eens gebruiken die verfrissing.
vreugde weer van korte duur toen bleek dat we niet de enigste waren die gingen schuilen, de kakkerlakken baanden zich ook een weg naar het droge...

MONT VENTOUX feat. THAILAND

Gisteren nog even in een plaatselijke bar beland en weer in de cocktails gevlogen, voor ons ist ook zaterdagavond! Op ons terras nog even zeeslag tussen de muggen en boven onze kop zeker 30 salamanders.
LANG LEVE DEET !
Tot de volgende morgen, gisterenavond nog vol lof over den deet, vandaag al heel wa minder. Marie staat helemaal vol muggenbeten, Seb niks. Amai en krabben zene!
Ontbeten op ons prive-terraske en dan mentale voorbereiding op onze fietstocht. Jaja, fietsen gaan huren en dan het stadje in op zoek naar de ruines van de tempels, waar het in deze streek om draait. Op zoek naar gepaste fiets voor onze lengte, die thaikes zijn echt wel dropkes. Zadels opt allerhoogste gezet (leek voor ons nog steeds ne fiets voor iemand van de lagere school maar soit) De baan op en daar reden we. Het moet precies echt wel een raar zicht geweest zijn, want iedereen maar lachen met ons.
Telkens de Seb wilde remmen, ging hij bijna overkop, zijn remblokskes bleven steeds aan zijn wielen plakken. We gingen eens echt ne goeien tour maken, maar dat was buiten de hitte gerekend...
Eerste stop bij een ruine, allemaal resten van een tempel en buddha's, wel leuk om te zien en in te wandelen en vooral omdat er een gewezen geschiedenislerares bij was natuurlijk, aan Marie haren uitleg zal het zeker ni liggen!!! Dan beland op een plaatselijk marktje, wat ze daar allemaal verkopen, we willen gewoon ni weten wat ht allemaal was.
Fuck, weer int zak gezet met ons ijsje, dachten er eindelijk mee weg te zijn, we bieden zelfs al af op een stukje ananas van 10 B. Achteraf wel lachen...
Dan maar terug op onze stalen ros, ja das echt wel de naam, maar hij reed. Terug nen tempel in met weer ne reuze Buddha (we denken echt dat er eerst het beeld was en dan dan den tempel errond gebouwd, maar we hebben besloten er gewoon niet meer over na te denken, lijkt ons het beste!) Al di thaise bevolking weer in trance voor die buddha en maar buigen. Ze hadden ook allemaal een doosje stokjes vast waar ze als ne zot mee aant schudden waren en da maakt lawaai!! De Seb wist weeral recht waarom ze dat deden ( heeft ondertss Marie haar job als lerares overgenomen, maar geen paniek, enkel als interim) Dus ze schudden tot er 1 stokje uitvalt (en er valt er steeds maar 1 uit) en daar staat dan ne nr. op. Daarmee gaan ze dan naar een bureauke en krijgen ze naargelang de nr. een spreuk en die moeten ze dan weer al knielend gaan opzeggen voor vader Buddha, jawadde...
Dan nog even iets gaan eten bij den Tony (spring rolls en cheeseburger) en dan met het fietske naar 'huis' (Marie nog snel gedemarreerd maar de Seb toch nog op de meet gewonnen)
Even douchen en uitblazen en dan den tuk tuk in voor de night tour langs alweer de ruines, pfff... Maar we konden echt geen nee zeggen want het lief oud vrouwke van de guesthouse had da speciaal voor ons geregeld (het is echt wel een schatje, zo viendelijk! Ze is zelfs al in Brussel geweest. Binnen twee dagen moet ze naar Bangkok een lezing geven gaan geven op de unief aan de faculteit geneeskunde over leukemie. Ze was vroeger zelf ne prof, ni niks he...)
Alle tuk tuk in samen met 2 amerikaanse meiden, die heel den tijd aant giechelen waren (het zal maar drie u. duren) De eerste tempel dan, wel mooi, het was ondertss donker aant worden en met de avondzon erop...
Marie werd heel den tijd lastiggevallen door mensen die haar nastaarden en aanwezen. Het hek was helemaal van de dam toen ouders begonnen te vragen hun kinderen samen met haar te fotograferen (zou het toch door haar lengte komen? Neenee, we houden het maar bij het BV-schap van in de GVA, bedankt An, we wisten niet dat ern Thaise editie was. In het begin nog wel grappig, maar op den duur... Zet nen tempel rond Marie en nen Buddha is er niks tegen!!)
Tuk tuk terug in en nu gelukkig geen tempel maar richting olifanten, er was juist een baby-olifantje geboren, kei schattig. De Seb zijn vadergevoel kwam boven... (NO PANIC MA!)
Dan weer naar de tempels ongeveer 7 u. nu en echt al donker, het was wel mooi omdat ze belicht waren, maar na een hele dag erop te kijken hadden we onze buik ervan vol en er stonden er nog 3 op het programma.
Uiteindelijk nog beland op de nightmarket waar we een pannekoekachtig iets hebben gegeten met tonijn. Te voet naar huis, onze pijp was echt wel uit. Dagboek en kasboek regelen en dan zzzzzzzzz...

VANT KASKE NAAR DE MUUR

Alle vooruit, dan toch eens goed kunnen slapen (of wast door al die cocktails van gisterenavond? Nog beland aan den toog met een koppel uit Berlijn, alletwee ook rechten gestudeerd, pom pom... Neenee, het viel reuze mee, toffe mensen) Deze morgen eerst ontbeten en dan met een taxi naart station. Toffen taxichauffeur trouwens (het afbieden lukt ondertss al aardig :-)
Ticketje gekocht in derde klasse voor 15 B pp richting Ayuthaya en dan binnen een half uurtje de trein op... normaal gezien toch. bleek dat die plots volzet was en we moesten wachten tot 2 u. Daar stonden we weer met al onzen bazaz (deja vu Amerika...) Ok toch maar besloten te wachten. Tot dat een of andere toeristengids ons in de gaten kreeg en ons vertelde dat het niet te doen was als toerist de trein te nemen in derde klasse, en zeker ni met al onze bagage want dat is een wagon met alleen maar rechtstaande plaatsen, heel druk en veel dieven. We dachten ook eens iets goed gevonden te hebben voor 15 B. Hij nog geprobeerd iets te regelen in 2e klasse maar njet...
Hij stelde voor om met de bus te gaan dat zou dan 150 pp zijn, alle vooruit met de geit, ons tickets van 15 B terug ingeleverd (da gaat dus ginder tot een uur na vertrek) en die vent had zelfs ne tuk tuk voor ons geregeld naart busstation. Alles komt dan toch goed dachten we, maar zet da tuktukske ons toch weer ni af bij nen tat zeker... Om zot te worden! (daar kreeg hij weer gratis benzine) We werden daar weer binnen getrokken en ze wilden heel onze reis weer arrangeren. Wij al goe pissed (da viel wel op denk) en ons probleem van de trein uitgelegd. Wat bleek, volgens dat meisje was er helemaal geen probleem met derde klasse en er zijn daar wel zitplaatsen. Da meende ni, en gelooft het of ni, wij weer een tuk tuk in, en terug naar de trein. En die toeristengids zag ons weer afkomen...
We moesten nog wel wa wachten, dat waren we ondertss wel gewoon. Het was nog wel tof, er was daar juist ne fotoshoot bezig met een thais model. Die fotograaf had wel 8 assistenten rond zich, plus dan nog de visagisten en stylisten. (en da werk doe marie altijd op haar eentje)
Den trein op en ja er waren zitplaatsen. Heel warm en weinig plaats. De mooie uitzichten maakten veel goed Hebben zelfs een nieuw vriendinnetje bij, een thais kindje, wel omgekocht met een snoepje ;-)
Aangekomen, de ferry (alle, eerder een rot bootje dat elk moment kon zinken) genomen. Ayuthaya is een stadje omringd door een rivier. Na een vermoeiende wandeling terechtgekomen bij Lotus guesthouse. Echt de moeite, een waauw-gevoel. Een oud vrouwtje dat ons met open armen ontving, we kregen een kamer met balkon en zicht op een grote tuin met vijver. 's Avonds nog goed gaan eten in een plaatselijk restaurantje.
en nu zitten we hier, in een lokaal internetcafeeke, waar de hele thaise jeugd heeft verzameld om van die aggresieve computerspellekes te spelen, en wij dan... vollen bak sfeer, wat had je anders gedacht?!

SLEEPLESS IN BANGKOK

We dachten deze keer is goed te kunnen slapen, want we lagen pas tegen drie u. in bed. We waren op een terraske wa belgen tegengekomen, twee walen en ne gast uit leuven, joost, die zei dat 'm daar nen dealer was (kende hem Tomas?) en verder acht maanden op het jaar rondtrok.Speciaal manneke. Het waalse koppel was hier voor businness, textiel inkopen en bij ons proberen door te verkopen. Daar valt naart schijnt veel geld mee te verdienen (dus nonkel guy, als ge nog een containerke over hebt, stuurt hem maar naar hier, wij laden hem wel vol!) Van da slapen kwam spijtig genoeg ni veel in huis, om het uur wakker van al da lawaai en warmte en 's morgens een of ander ochtengebed door luidsprekers in heel de straat. Dit kon niet blijven duren, daarom op zoek naar een nieuwe guesthouse, deze keer MET airco! Ineens daar ontbeten (eitje met toast) en weer de stad in. Lange wandeling langs toffe straatjes en dan beland bij de khlongs (kanalen). Daar een longboat gehuurd voor ons met twee. Amai het is echt zot wat ge dan ziet, kleine huisjes op half verrotte houten palen in het water en dan weten dat die mensen daar dag in dag uit leven. Het viel wel op hoe arm ze ook zijn, nen 'moderne tv' hebben ze allemaal. Zelfs den Hens daar tegengekomen, was daar aant graven, echt wel opt gemakske :-)
Voor de rest nog wa rondgeslenterd, die hitte zijn we nog ni echt gewoon. Een zakje ananas gekocht opt straat, kei lekker! Even een siesta gehouden (royal Palace zal voor een andere keer zijn)
Hebben nu juist ons avondeten gegeten en weer kei lekker. Ze verstonden wel niks engels, de seb bestelde groenten in zoetzure saus, NO CHICKEN BUT SHRIMPS, kwamen ze enkel met de saus af. Marie ging voor de pad thai (ze gaat uwen toer op wout). Nu nog even iets gaan drinken en morgen richting Ayuthaya.
Oei, nog vergeten, vandaag naar thaibox-training gaan zien, ze daagden ons al onmiddellijk uit voor een duel.
GUESS WHO WON...

WAT WAT WAT, ja wadde...

vandaag stond er veel op de planning, sightseeing in bangkok, en da`s ni weinig, dus wekker om half 8. maar!! dat was buiten onze nacht gerekend. midden in de nacht klaar wakker geworden... onze guesthouse-buren vonden het nodig midden in de nacht even hun franse chansons boven te halen. ok, even kunnen we ermee lachen, maar na drie kwartier... dus de seb uit zijn bed, klop klop op hun deur, kwaaien(!) blik en ja het heeft geholpen.oef terug slapen. niks van, klaar wakker, onze jetlag was back. den humo dan nog maar eens van voor nr achter gelezen...
gevolg: wekker niet gehoiord en geslapen tot 11.30u
snel douche genomen (ook een verhaal op zich: douchen in wc en naar wc gaan in douche). wat was de planning weer voor vandaag?? met volle moed en lege maag vertrokken richting royal palace. nog geen 10min op stap en aangesproken door tuc tuc (brommertje op drie wielen met bakje om in te zitten) hij zou ons alles laten zien voor 40bath per persoon. nee we doen het niet, we trappen er niet in, tot hij zelf begon af te bieden tot 5bath pp, ok dan. tuc tuc in, en weg waren we...
eerste stop: WAT benchamabophit (wat: tempel met buddha in alle maten en soorten) heel indrukwekkend. teva`s uit, knielen, fotoke, teva`s aan en tuc tuc in. tweede stop: een of andere juwelenwinkel, uitzonderlijk vandaag open voor touristen,goud , zilver, diamanten... hadden we toch niet gevraagd!!! en moesten we echt diamanten willen, zouden we heus wel terechtkunnen in Antw. zelf. tuc tuc in en richting tweede wat, deze keer de lucky buddha, voor ons precies dezelfde als de vorige en terug het ritueel met de teva`s.
benieuwd wat onze volgende stop is, en t is toch ni waar... ne kleermaker die pakken op maat maakt. wij naar binnen, marie de slappe lach, de seb al serieus zenuwachtig! kregen we boeken voor onze neus van hugo boss, armani... waar we uit konden kiezen voor 650b. dries van nooten hadden ze niet, pech... zie je ons al met zo`n pak thuiskomen...
het is toch ni waar, volgende stop: t.a.t. (= touristisch bureau die erop uit zijn op 1,2,3 je hele vakantie te boeken) sorry, maar we hadden de dag ervoor nog maar net in onze lonely planet geinvesteerd.
terug naar buiten, onze chauffeur al wa onvriendelijker. die krijgt gratis benzine als wij ergens iets kopen of boeken.
naar de volgende wat dan maar, de sleeping buddha. een groot liggend beeld in een te kleine tempel. beginnen al serieus filosofische ideeen te krijgen, wat was er eerst, het beeld of de tempel?? als we het onze chauffeur vragen, lacht hij ons gewoon uit, dus we weten het nog niet.
terug de baan op, wil die ons toch ni weer afzetten bij nen t.a.t zeker... NO WAY
dan maar terug naar ons beginpunt. de 10b betaald en iedereen content :-)
onze planning helemaal in duigen, maar toch heel bangkok gezien, behalve dan wat we wilden.
te voet verder, richting the palace, verdekke al gesloten! de wat po dan maar, en weer het teva-moment... we zijn er toch serieus aan aant denken om ons flip flopkes aan te schaffen zoals iedereen hier. deze wat echt wel de moeite, zeker als we belanden tss een hele harem oranje monniken in ceremonie.
te voet verder richting china-town, om iets te gaan eten en beland in een indisch restoke. het eten zag er ni uit maar het viel goed mee. vooral het naan-brood zoals we thuis ook eens hebben gegeten he pa!
helemaal terug gewandeld, pfff, en dan nu juist een kei gezellig terrasje gedaan met een lekker biertje en wat toffe thaikes, onze eerste vrienden...


ps: - marie ondertss al 2 kakkerlakken gezien, de seb 0
- an, als het thuis ni lukt met de lotto, win for life, joker... kom al gerust af want op elke hoek staat er hier een thaike lotjes te verkopen en neem sarahtje dan ook ineens mee, BIG BUSINNESS HERE

doei*

De kop is eraf...

7 u, de wekker loopt af ergens in een mega hotel in haarlem, dichtbij schiphol...(seb dacht een klein, goedkoop hotelleke gevonden te hebben) snel douchen, marie net iets te snel, ipv kraan dicht te draaien, natuurlijk helemaal open. resultaat: half verbrand, maar genen tijd om flauw te doen, hop de bus op. bij de eersten om in te checken, hopen op goede plaatsen aan de nooduitgang voor onze lange stekken. nog enkele uren tijd om te ontbijten, wie stond daar plots om ons uit te wuiven... den tomas! merci he
de vlieger op...
toch geen superplaatsen aan de nooduitgang, maar toch beter dan anders. wel even zot worden, er zaten enkel kleine thaikes aan de nooduitgang. we zaten nog geen uur in de lucht toen de reispillen begonnen te werken, alletwee een klopke van den hamer, en maar slapen. omringd door hollanders heeft dat niet lang geduurd, vooral die achter ons konden het niet laten om al een thaise te versieren. ze gingen zogezegd voor bussiness naar Pattaya (lees seksindustrie), en ze was er nog mee weg ook...
dacht ik eindelijk van mijn kiekevelmomenten af te zijn judith...
voor de rest alles onder controle!
geland om 4.30u locale tijd. bij de douane no probs, heel wat anders dan in amerika.
direct de bus genomen richting khao san road, de backpackersstreet.
bangkok wordt stilletjes wakker terwijl wij eigenlijk willen gaan slapen. op zoek naar guesthouse. de eerste leek ons iets te marginaal, op zoek naar een andere en een gevonden voor 240bath voor 2.

day one

toch maar besloten om na een paar uur ronddalken een siesta te houden. tegen twee uur terug de buurt gaan verkennen. iets gaan drinken op een tof terras, jaja het eerste singha-biertje is voor de seb een feit, een fles van 680ml wel te verstaan. toen we verder gingen, kwamen we erachter dat we niet betaald hadden, NIET OMKIJKEN SEB GEWOON DOORLOPEN. eerst maar opzoek nr een lonely planet (ja typisch marie, thuis laten liggen).
verder gewandeld naast de rivier, kwamen aan een pleintje waar half bangkok stond te tai-bo`en, jong en oud, klein en groot, echt een leuk zicht! ( mss nog iets voor nen volgende vrijgezellenavond meiden!!) het werd al zes u en ook al serieus donker te worden, tijd om iets te zoeken voor te eten. uiteindelijk beland bij een adresje uit onze nieuwe aanwinst, de lonely planet. samen voor 150bath goed gegeten en weer ne singha voor de seb... marie blijft na afgelopen zaterdag nog maar bij water!!
nog even wat rondgedwaald en dan richting onze guesthouse, onze jetlag riep!


onze eerste indruk van bangkok...
druk druk druk, toch weer even wennen, zeker als we naar boven kijken en duizenden electrische draden boven ons hoofd zien zweven, waar elk moment een bliksem kan op inslaan...
maar WE KEEP ON TRIPPIN`!!!!

proberen maar...

hallo iedereen,
we zijn nog niet vertrokken hoor!
maar begin al maar te oefenen met die berichtjes te posten! registreren is de boodschap...

tot binnenkort!!